(Nederlands and English)
Koningin Máxima der Nederland mag dan op de cover staan, maar dat betekent niet dat haar mode het enige thema in het boek is. In haar nieuwste boek “De Nieuwe Mode van Oranje” neemt Els Smit de lezer mee op een reis door de modewereld van de leden van de Nederlandse koninklijke familie. Het boek is een vervolg op “Ontwerpers van Oranje”, dat in 2008 werd gepubliceerd. Beide boeken zijn alleen in het Nederlands beschikbaar.
Queen Máxima of the Netherlands might be on the cover, but that doesn’t mean that her fashion is the only theme in the book. Els Smit in her newest book “De Nieuwe Mode van Oranje” (The New Fashion of Orange) takes the reader on a tour into the world of fashion of the members of the Dutch royal family. The book is the continuation of “Ontwerpers van Oranje” (Designers of Orange) that was published in 2008. Both books are unfortunately only available in Dutch.
Wat in de afgelopen tien jaar veranderd is, wordt al op de achterkant van het boek duidelijk gemaakt, waar wordt gesteld dat de wereld flink veranderd is door de komst van het internet. Het is iets dat ik zelf ook heb ontdekt. Tien jaar geleden waren er nauwelijks blogs of websites over koninklijke mode, tegenwoordig verdrink je er bijna in. Vaak als een royal in het openbaar verschijnt, zoals koningin Máxima, weten we al binnen de kortste keren wie de ontwerper van haar kleding is en hoeveel ze er voor zou kunnen hebben betaald.
What has changed in the past ten years is already made clear on the back of the book, where it says that the world has changed a lot through the arrival of the internet. It is something I have discovered myself. For ten years there were hardly any blogs or websites about royal fashion, nowadays you almost drown in them. Often when a royal appears in public, like Queen Máxima, within a short time we might already know who the designer of her cloths is and how much she might have paid for it.
Het Britse koninklijke hof lijkt deze informatie zelfs zelf te geven. Het Nederlandse koninklijke hof volgt het voorbeeld van hun Britse collega’s niet. Ze geven er de voorkeur aan dat de koninklijke ontwerpers van kleding en accessoiren discreet zijn. Ze moeten niet te veel onthullen en mogen hun koninklijke cliënten zeker niet gebruiken om reclame te maken. Desondanks proberen koninklijke modefans uit te vinden waar de royals hun kleding kopen, en gebruiken hen als een voorbeeld en inspiratie hoe ze zichzelf zouden kunnen kleden.
The British royal court even seems to hand out this information themselves. The Dutch royal court doesn’t follow the example of their British colleagues. They prefer the royal designers of clothes and accessoires to be discrete. They shouldn’t talk too much and certainly are not allowed to use their royal clients for advertising. Still royalty fashion fans try to find out where the royals buy their clothes, and use them as an example and inspiration how they could dress themselves.
Els Smit vraag zich in een recent interview in het tijdschrift “Royalty” en in het voorwoord van haar boek af of het internet de koninklijke sprookjeswereld niet bedreigt. Het koningshuis heeft altijd iets mysterieus gehad. Zelfs de koninklijke familie maakt tegenwoordig gebruik van sociale media als Twitter en Facebook om te communiceren, maar proberen hun privéleven nog meer dan vroeger af te schermen. Ik ben het er mee eens dat het internet de royals veel dichter bij het volk heeft gebracht, maar ook fans en royalty-watchers samengebracht heeft. Dat laatste is wat mij betreft geen slechte ontwikkeling.
In a recent interview in the Dutch magazine “Royalty” and in the preface of her book Els Smit wonders if the internet doesn’t threaten the royal fairytale world. The royal house has always had something mysterious. Even the royal family nowadays uses the social media like Twitter and Facebook to communicate, but even more than before they try to protect their private life. I agree that the internet has brought the royals much closer to the people, but also brought together fans and royalty-watchers. The latter according to me is not a bad development
Om terug te komen op de mode: meer dan ooit reizen de royals volgens Els Smit over de hele wereld, en zoeken daardoor ook hun ontwerpers regelmatig verder van huis dan ze vroeger deden. Daaraan is volgens mij beslist ook het internet van invloed, want ook royals kunnen zonder dat ze naar de winkel hoeven, op internet naar hartenlust winkelen. Tegenwoordig hoeft het ook niet allemaal duur te zijn. Ook koninginnen en prinsessen kopen kleding bij H&M, Zara of Mango, die voor iedereen betaalbaar is.
To come back to fashion: more than ever according to Els Smit the royals travel over the whole world, and therefore also search for their designers further away from home than they used to do. According to me this certainly has also been influenced by the internet, because also royals can, without having to visit a shop, go shopping online whenever they want. Nowadays it also doesn’t always have to be expensive. Also Queens and Princesses buy clothes at H&M, Zara or Mango, that is affordable for everybody.
Natuurlijk gaat een redelijk groot deel van het boek over de mode van koningin Máxima. Els Smit begint hier, net zoals bij elke persoon, met een persoonlijke visie op de kledingstijl van de desbetreffende royal. Daarna volgen korte hoofdstukjes met veel foto’s, kortere teksten, leuke weetjes. Ze vertelt zowel over de vrijetijdskleding van koningin Máxima, als over haar officiële kleding en haar galakleding, maar ook over de hoeden en (opvallende) juwelen die koningin Máxima draagt. Het is duidelijk dat Máxima een koningin is met een geheel eigen stijl, die graag haar grenzen opzoekt.
Of course a pretty big part of the book is about the fashion of Queen Máxima. Like with every royal Els Smit starts here with a personal vision on the dress style of the relevant royal. Afterwards small chapters with lots of pictures, shorter texts, nice facts, follow. She tells about the casual clothes of Queen Máxima, as well as about her official clothes and her gala dresses, but also about the hats and (distinctive) jewelry Queen Máxima wears. It is clear that Máxima is a Queen with a totally own style, who loves to find her limits.
Na koningin Máxima komt de mode van prinses Beatrix, de perfectionist, langs. Beatrix werkt al jaren met vaste ontwerpers en laat graag kleding maken, die steeds weer anders te kombineren is. Ook de nogal eigenzinnige prinses Laurentien, die precies weet wat ze wil, komt redelijk uitgebreid aan bod. Prinses Mabel, prinses Irene en prinses Margriet krijgen al minder ruimte. Over de mode van hun zus Christina en de (schoon-)dochters wordt helaas niet heel veel verteld. Ook hier is het natuurlijk zo, dat zij maar zelden in het openbaar te zien zijn. Hetzelfde geldt voor de jongste generatie.
After Queen Máxima the fashion of Princess Beatrix, the perfectionist, is discussed. Beatrix already for years works with the same designers and likes to have clothes designed, that can be combined in different ways. Also the quite unique Princess Laurentien, who exactly knows what she wants, gets some space. Princess Mabel, Princess Irene and Princess Margriet already receive less space. About the fashion of their sisters Christina and the daughters(-in-law) unfortunately isn’t told a lot. Also here it is of course a fact, that they only appear in public seldomly. The same is true for the youngest generation.
Wat opvalt is dat Els Smit niet alleen veel kennis over de koninklijke mode bezit, maar ook naar interessante feiten heeft gezocht. Daarnaast komen ook de gebruikte materialen, borduursels, decoratie en technieken bij het maken en verfen van kleding voorbij, en staan er zelfs detailfoto’s van stoffen in het boek. Zo staan er in het boek foto’s van de Japanse kamer in Paleis Huis ten Bosch, die een inspiratie vormde voor koningin Máximas Prinsjesdagjurk van 2015 die door Jan Taminiau werd ontworpen. Vooral bij koningin Máxima blikt Els Smit regelmatig terug op de kleding en acccessoires van koningin Juliana en koningin Wilhelmina. Daarbij komen niet alleen verschillen, maar ook overeenkomsten aan bod.
What is remarkable is that Els Smit not only is very knowledgable about the royal fashion, but also searched for interesting facts. Next to that also used materials, embroidery, decoration and technics for creating and painting clothes pass by, and there are even detailed photos of materials in the book. The book for example contains pictures of the Japanese room in Huis ten Bosch Palace, that Jan Taminiau used as in inspiration for Queen Máximas Prince’s Day dress 2015. Especially in Queen Máxima’s chapter Els Smit regularly looks back at the clothing and accessoires of Queen Juliana and Queen Wilhelmina. In doing so not only differences, but also similarities are shown.
Els Smit heeft voor haar nieuwe boek veel onderzoek verricht en ondanks de discretie van vele ontwerpers, toch met meerdere koninklijke ontwerpers kunnen praten. Zo werkten o.a. Mattijs van Bergen, Graciela Naum, Edouard Vermeulen, Sheila de Vries, Addy van den Krommenacker, Frans Hoogendoorn, Fabienne Delvigne en Suzanne Moulijn van harte aan het boek mee. Achterin het boek bevindt zich een overzicht van ontwerpers met foto’s en een korte biografie. Een leuke toevoeging aan het boek vind ik.
For her new book Els Smit had done lots of research and despite of the discretion of many designers, she has been able to talk to several royal designers. Among others Mattijs van Bergen, Graciela Naum, Edouard Vermeulen, Sheila de Vries, Addy van den Krommenacker, Frans Hoogendoorn, Fabienne Delvigne and Suzanne Moulijn cooperated with the book. In the back of the book there is an overview of designers with pictures and a short biography. A nice addition to the book to my opinion.
Als er iets is dat ik zou kunnen veranderen zou dat het laatste hoofdstuk over goede doelen zijn. De connectie met mode is mij niet altijd duidelijk, ook al staan hier ook weer leuke weetjes tussen. Misschien was het leuk geweest iets over duurzame materialen die de laatste jaren o.a. door prinses Laurentien worden gedragen te vermelden? Ook had ik persoonlijk graag nog iets meer over de kleding van prinses Mabel, prinses Margriet en haar schoondochters, prinses Irene en haar (schoon)dochters en de jonge Oranjes gelezen. Maar misschien is dat laatste een idee voor een volgend boek over een jaar of 10?
If there is something I would change it would be the last chapter about good causes. The connection with fashion is not always clear to me, even when also here you can find nice facts. Maybe it had been nice to mention something about the sustainable materials that were worn in the past years by a.o. Princess Laurentien? Personally I would also have loved to read a bit more about the clothes of Princess Mabel, Princess Margriet and her daughters-in-law, Princess Irene and her daughters(-in-law) and the young Oranges. But maybe that last topic could be an idea for a new book in about 10 years time?
Het boek is een aanrader voor iedereen die van (koninklijke) mode houdt. Het is zeer goed leesbaar, mede dankzij de niet al te lange teksten, en is rijk geïllustreerd met de prachtigste foto’s. “De Nieuwe Mode van Oranje” heeft 208 bladzijden en is in November 2017 uitgegeven door “Het Spectrum”. Het kost € 24,99. Het is alleen beschikbaar in het Nederlands.
The book is recommended to everybody who loves (royal) fashion. It is well readable, also because of the not too long texts, and has been illustrated richly with beautiful pictures. “De Nieuwe Mode van Oranje” has 208 pages and was published in November 2017 by “Het Spectrum. It costs € 24,99. Just a reminder: it is only available in Dutch.